kapasiirleri

 
 

Bu Da Bana Kapak Olsun

Aşkın en güzeli geride dostluk bırakandır.
Oysa biz burada bu şiirleri bizden dostluklarını esirgeyenlere yazdık.
Nasıl bir iştir ki bu anlaşılmaz, dostluklarını bizden esirgeyen bu insanlarla
biz her şeyimizi paylaştık.

Hayat fena halde futbola benzetilirse
takım arkadaşlarınızı iyi seçmeniz gerekiyor.
Beni hiç yalnız bırakmayan, destek olan, yol gösteren
siz sevgili dostlarıma sonsuz teşekkür ederim.
Hayat sizlerle çok daha güzel ve paylaşılabilir,
yalansızda yaşanabilir.

Anlayışla anlayışsızlığın, tebessümle gözyaşının,
sevgiyle nefretin rahatlıkla bir arada bulunabileceği
siz kadınlaraysa hayretle Harbiye
 

 

Göz kapaklarının isyanı

Geceleyin,
Başlar isyanı
Göz kapaklarımın…
Kavuşmak istemez
Birbirine…..
Rüyalarıma gelirsin diye…

Uyanınca
Canımı acıtır yalnızlığım…

Yumulu Göz Kapaklarımdasın Sevgili
Mümkün mü
Seni unutmak
Avutabilmek bu yüreği
Denizler gibi, umman olup,
Dalga dalga coşuyorsun damarlarımda.
Yudum yudum içiyorum kara gözlerini
Ve
Damla damla akıtıyorum
Onları Yüreğime
Derken
Savuruyorsun beni
Güneşin o dayanılmaz sıcaklığına

Birden bire yandığımı hissediyorum
Canım acıyor, yüreğim kanıyor
İçimden sana
Zalimm diyorum
Sana dokunamıyorum yâr,
Do ku na mı yo rum..

N’apalım
Canın sağolsun kara gözlüm
Ben de sana
Yumulu göz kapaklarımın için de dokunuyorum.

Her şey ora da
Ora da başlıyor seninle
Ve seninle bitiyor

Yumulu göz kapaklarımdasın sevgili
Yumulu göz kapaklarımın içinde

Göz Kapaklarımdan…
Nefes almak kadar kolaydı kimileri için hayat
Ve yavan ekmek kadar kuruydu benim için
Sensiz adı yoktu zaten dünyanın
Ya ölüm ya kalım meselesi değildi yaşamak
Tek bildiğim vazgeçişlerimin artmasından
Ya da bir şeylerden kolayca vazgeçebilmemden
Bu bedenden ve bu şehirden vazgeçme korkumdu…

Her şeyi boş verdim
Ve hatta attım silip hayatımdan
Bana zarar veren, beni inciten
Beni deliler gibi ağlatan her şeyi…

Bir tek seni silip atamadım göz kapaklarımdan
Gözlerimi her açışımda ve kapatışımda
Hatta her nefes alışımda
Ve hapşırdığımda
Hıçkırdığımda
Gözlerimin her açısında seni görmek
Biraz tevekkül içinde yalnızlık
Biraz delilik gibi gelecek sana belki
Sen gözlerimin tek beyaz perdesiydin…

Her şeyi silip atabildim gönlümden
Tüm hatırlarına rağmen
Bütün hatıralarına karşın
Ama seni silemedim göz kapaklarımdan…

Biraz hislerime misafir olurdun
Biraz hayallerimde kahve tadında
Acımtırak tadım olurdun ağzımın kenarında
Bir sigara kadar içime dolardın
Bir tek seni söküp atamadım
Bu şehirden, bu vazgeçişlerimden…

Her şeyini hazmedebildim bu hayatın
Pislik içinde sokaklarından
Yalanlarından ve hayırsızlıklarından
Ölümüne tutkulu yalan aşklarından
Ve kırık dökük yollarından anladım
Seni alıp götürecek sandım gözlerimden
Hiçbir kere olsun ağlamadım…

Yalan içinde kaldım
Safir bir yalnızlığın içine dolandım
Ve bütün ağaçlarına adını kazıdım
Unutmak için yırtındım
Da ben seni bir türlü
Göz kapaklarımdan atamadım
Atamadım
Gözlerimi ağlatamadım…

Kapaklanma
İşte gök,işte yer…
Ne de yakınmış,birbirine meğer

Göz kapaklarının isyanı
Geceleyin,
Başlar isyanı
Göz kapaklarımın…
Kavuşmak istemez
Birbirine…..
Rüyalarıma gelirsin diye…

Uyanınca
Canımı acıtır yalnızlığım…


 

KAPAK OLURSUN

Laf sokma kapak olursun,
Uğraşma etiket olursun,
Yavşama köpek olursun
Adam ol, belki yanımda yer bulursun